Een kerstboom, daar hoort de vader van het gezin op kerstavond het huis mee binnen te wandelen. Om hem, terwijl hij de sneeuw van zijn jas af schudt, te overhandigen aan de kinderen die met stralende oogjes de slingers en ballen al van zolder hebben gehaald. Ze versieren de spar met engelengeduld en engelenhaar, monteren echte kaarsjes en zingen met zoetgevooisde stemmen een meerstemmig kerstlied. Het hele huis geurt naar de verse boom, op het fornuis staat een pannetje met dampend hete chocolademelk, gemaakt met echte melk en cacaopoeder, aangemaakt met koffieroom.

Maar ja, leg dat maar eens uit aan mijn gezin. En dus stonden we afgelopen week in een tuincentrum tussen vele andere Alkmaarse gezinnen een boom uit te zoeken. Met lichte verbazing zag ik de prijzen. Een miniboompje, net groot genoeg voor een poppenhuis, had een labeltje waarop ik €15,- zag staan. Een Nordman, ook dat nog, zo’n reukloze nepspar. Ik dacht het, ik sprak het niet uit. De verkoper raadde mijn gedachte: “voor de geur heb ik een spuitbus, mijnheer”.

Het tuincentrum had een enorme keuze aan ballen, slingers, lampjes en andere  tierelantijnen voor in de boom. Zoveel ballen voor zulke kleine boompjes, dacht ik. Maar ik zei niets. Ik zag hoe alle mensen met glimmende gezichten lampjes en ballen in de wagens laadde en voelde me bijna schuldig over mijn cynische gedachten.

Tot blijdschap van mijn beide zoontjes waren er hele dorpen opgebouwd die deden verlangen naar een nooit bestaand verleden. Op de door watten besneeuwde hellingen stonden werkplaatsjes waar speelgoed gefabriceerd werden, ijsbaantjes, skipistes en kerkjes met ervoor zacht zingende kinderkoortjes. De droomwereld waar vader met een kerstboom thuiskomt op kerstavond en de kinderen met stralende oogjes…ach, u begrijpt het wel.

Natuurlijk kwamen we thuis met een boom. Een Nordman. Zonder spuitbus. De doos met lampjes, ballen en slingers haalde ik van de vliering en ik wist zelfs zonder ergernis de lampjes in de boom te hangen. De kinderen versierden de boom met alle ballen en slingers die we in de afgelopen jaren verzameld hebben. Daarna maakte ik chocolademelk uit een pak. Toen ik met de dampende bekers de huiskamer weer binnenkwam zou ik gezworen hebben dat ik heel even dennengeur rook.