Burgemeester Bruinooge spreekt zich opnieuw uit tegen de veeleisende wet- en regelgeving rond asbest. Begin 2014 stelde Bruinooge al eens dat de ‘regelgeving rond asbest is doorgeslagen’. Dat was naar aanleiding van een grote brand in ‘De Commissiewinkel' aan de Pettemerstraat waarbij ook asbest was vrijgekomen. Uiteindelijk was er een gebied met ongeveer 250 woningen gemarkeerd, en binnen dat gebied moeste straten, daken, speeltuintjes en auto’s worden schoongemaakt. Bruinooge stelde destijds samen met de GGD dat er aangetoond was dat er geen gevaar was voor de volksgezondheid, maar dat er wel tonnen geld waren uitgegeven omdat in de wet staat dat vrijgekomen asbest moet worden opgeruimd.

Bruinooge noemde naar aanleiding van de grootschalige asbestopruimoperatie van begin 2014 al de zogenaamde ‘regel-risicoreflex’: “We schieten helemaal door om alles in regeltjes vast te leggen, want als we dat gedaan hebben is het goed. Maar een risicoloze samenleving hebben we niet.” 

Burgemeester Piet Bruinooge heeft nu samen met vijf bestuurders, managers en een hoogleraar een pamflet ondertekend tegen in hun ogen vaak overdreven aanpak van asbest: ‘Laten we eindelijk normaal doen over asbest’. Dit meldt de Volkskrant donderdag.

Piet Bruinooge, Ronald Leushuis (bestuurder woningcorporatie Talis), Ira Helsloot (hoogleraar Besturen van Veiligheid), Fred Woudenberg (afdelingsmanager LO GGD), Henk Peter Kip (directievoorzitter woningcorpratie Mitros) en Berend van der Ploeg (bestuurder Attent) pleiten voor een ‘normale oplossing’ voor het ‘normale probleem’ dat asbest is.

In het pamflet wordt gesteld dat de gebruikelijke gang van zaken bij het opruimen van asbest - mannen in witte pakken die straten afzetten met rood-witte linten, op de voet gevolgd door cameraploegen - het beeld versterkt dat asbest iets heel ergs is. Het gevaar dat asbest vormt valt in de meeste gevallen echter mee: veel asbest dat nog in woningen en daken is verwerkt is zogeheten hechtgebonden asbest dat niet kan loskomen van de bouwmaterialen, of  verwerkt is op plekken die niet in open verbinding staan met de lucht. Het risico voor de volksgezondheid is in deze gevallen heel klein, maar de kosten van verwijdering zijn daarentegen wel hoog. Volgens de huidige wet- en regelgeving over asbestmoet vrijgekomen asbest echter altijd worden gesaneerd.

De schrijvers van het pamflet stellen dan ook dat de vondst van asbest vaak leidt tot paniekreacties, waarop grootschalige en kostbare saneringsprogramma’s volgen, met ingrijpende financiële gevolgen voor de betrokken organisaties, zoals woningcorporaties, tot gevolg: “Maatschappelijke onrust en media-aandacht laten nauwelijks ruimte om het probleem normaal te benaderen.”

De schrijvers van de pamflet stellen verder dat juist bewoners van wooncomplexen waar asbest wordt gevonden nuchter en realistisch reageren en meer bij de oplossing zouden moeten worden betrokken. Uit onderzoek is gebleken dat zij de afweging maken tussen het zeer kleine risico dat ze komen te overlijden door asbest en andere alledaagse risico’s, en dat ze het geld voor asbestsanering liever aan andere dingen zouden besteden. De schrijvers pleiten ervoor om een pragmatische en nuchtere aanpak te hanteren als het gaat om asbestsanering, door alleen te saneren wanneer er echt grote blootstellingsrisico’s zijn of als er toch al groot onderhoud of sloop aan een gebouw moest wordt gepleegd. Ook moeten bewoners goed worden geïnformeerd en betrokken bij de keuzes om zo betere rationele beslissingen te nemen en verantwoord om te gaan met maatschappelijke budgetten.

Pin It
Bekeken: 3626x
https://ee.itk.ac.id/data/